Śruby stukaniaZaczęło być komercjalizowane w 1914 roku. Pierwszy projekt był głównie zainspirowany drewnianymi śrubami. W tym czasie był używany głównie do wiązania żelaznego arkusza na kanałach systemu klimatyzacji, więc nazywano go również śrubą cyny. Po ponad 80 latach rozwoju można go podzielić na cztery okresy: formowanie nici, cięcie nici, przewracanie nici i samodzielnie.
Klasyfikacja i charakterystyka śrub samookuczeń: krzyżowa głowica patelni, głowica przeciwnika, poduszka, głowica parasolowa, cięcie ogona, trójkątne zęby itp.
1. Self-scenting ogólnie odnosi się do spiczastej, gruboziarnistej, twardej drewna, a także śrub aluminiowych i plastikowych. Specjalna śruba samookaleczenia używana do otwierania gwintów w metalowych otworach nazywa się stukaniem.
2. W przypadku metalu niemetalnego lub bardziej miękkiego nie ma potrzeby dolnego otworu i stukania; Ponieważ jest wskazane, może to być „samokontrola”; Zwykłe śruby są płaskie i o tej samej grubości.
3. Wywiercony otwór jest otworem bez stukania zębów, a użyte śruby różnią się od ogólnych. Głowa jest wskazana, a odstępy od zęba są stosunkowo duże, więc można ją obracać bezpośrednio bez stukania zębów. Zwykle wykorzystują tę metodę metal i plastik.
4. Można go „wywiercić i wytłaczyć” przez skonsolidowane ciało na skonsolidowanym materiale, w zależności od własnego wątku.
Charakterystyka śrub:
Śruba samokontrola jest rodzajem mocowania gwintowanego w wstępnym układzie metalu lub materiału niemetalicznego. Ma charakterystykę wysokiego napięcia, pojedynczego i jednostronnego kombinacji. Ze względu na samokształcenie lub stukanie z gwintowania, ma wysoką zdolność przeciwkołaniową w połączeniu i może być załadowana i rozładowana. Na małej śrubie jej rozmiar, typ gwintu, typ głowy i wydajność stukania są prawie nieograniczone w zastosowaniu inżynierii.
Czas postu: 12.2023